αεσ(σ)ίμαινα

ἀεσ(σ)ίμαινα, η (Α)

κατά τον Ησύχιο, «ἡ τοῖς πνεύμασι τῶν ἀνέμων μαινόμενη

θαλάσσης δὲ τὸ ἐπίθετον».

[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθανότατα < ἀεσ(σ)ι- (ἄημι / *ἄω «φυσώ, πνέω», θ. αFε) + -μαινα (< ἐμάνην, μαίνομαι)].